Türkiye'nin belirli bölgelerinin özellikle köy ve kasaba gibi düşük nüfus yoğunluğa sahip yerleşim birimlerinde kadın nüfusun sosyal hayata ve işgücüne katılım seviyeleri düşüktür. Eğitim seviyesi, işsizlik oranı ve kentleşme gibi bu durumun oluşmasına etki eden birçok farklı neden bulunmaktadır. Yapılan gözlemler ve araştırmalar sonucunda kadın nüfus özelinde Sivrice'deki durumun da benzer olduğu fark edilmiştir.

Sivrice'de yaşayan kadın nüfusun büyük çoğunluğunun zamanlarının büyük kısmını kendi evlerinde geçirdikleri ve sosyal yaşamlarının  neredeyse bu durum ile sınırlı olduğu sonucuna varılmıştır. Bu durumu değiştirebilmek adına mimarlık kapsamında atılabilecek adımların iki ana başlık altında toplanması uygun görülmüştür. Bu ana başlıklar kadınların ekonomiye yani işgücüne katılımı ve eğitim öğretim kapsamında kadınların toplanabileceği sosyal mekanlar oluşturulması olarak belirlenmiştir.

Kadınların işgücüne katılımlarını sağlayabilmek için düşünülen önerilerden biri Sivrice’nin ana geçim kaynaklarından biri olan arıcılık örneği özelinde tasarlanmıştır. Kadınların bu konuda hem üretim hem de satım işlerinde görev alabileceği düşünülmüştür. Sivrice’nin turist için ziyarete açılacağı da dikkate alındığında üretilen balların oluşturulabilecek pazar yerleri ve çeşitli market mekanlarında kadınlar tarafından hem yerel halka hem de ziyaretçilere satılabileceği bu sayede kadınların ekonomiye bir şekilde katkı sağlayabileceği sonucuna ulaşılmıştır. Arıcılık örneği özelinde olduğu gibi diğer ekonomik alanlarda da kadın nüfusun işgücüne katılımı için buna benzer öneriler oluşturulabilir.

Kadın nüfusun sosyal hayata katılımlarını arttırabilmek için alınan kararlardan bir diğeri kadınların toplanıp sosyalleşebileceği ve çeşitli eğitimler alarak donanımlarını artırabileceği çeşitli mekanlar oluşturulması olmuştur. Okuma-yazma, resim, müzik, elişi ve işgücüne katılım konusuna paralel olarak meslek eğitimi gibi çeşitli öğretici kurslar ve kadınların sadece toplanıp vakit geçirebilecekleri çeşitli sosyal etkinlik alanları bu mekanlara örnek olarak gösterilebilir. Böylece bölgedeki kadın nüfusunun hem eğitim hem de kişisel donanım seviyesinin artırılması ve kadınların evlerinin dışında bir sosyal hayata sahip olabilmesi amaçlanabilecektir.